anibersaryo

hindi ko mawari ang nadarama

simbolo ng araw na ito ang pag-iisa

limang taon ng lungkot at saya

magkasama pa rin sa hirap at ginhawa.

dubai

Galing po ito sa blog ni marhgil

kukote in a jar. Isa itong forwarded e-mail sa kanya. Nagpasya akong ipost ito rito matapos hingin ang kanyang pahintulot para makatulong sa mga kababayan nating naghahanap ng trabaho sa abroad, partikular sa Dubai (tulad ng kaanak ko na nabiktima) at para na rin sa kaalaman ng lahat.

Isa ako sa mga libo libong Pinoy na nagtatrabaho dito sa Dubai. Tama si Kasamang M*ke Ch*nco sa mga sinabi niya tungkol sa sitwasyon ng mga kababayan natin dito, partikular ang mga "Visit Visa".

Ayon sa ulat ng pahayagan dito "Gulf News", mahigit isang daang Pinoy Visit Visa holder ang dumarating dito sa Dubai araw araw. Sila yung mga napaniwala at naloko ng mga recruiters at mga kaibigan o di kaya ay mga kamag-anak na makakakuha sila ng trabaho dito sa Dubai ng madalian. Yun ay isang malaking KASINUNGALINGAN. Marami akong nakilala na nasuong sa ganoong sitwasyon. Nagbenta at nagsangla ng ari-arian, umutang ng patubuan dahil pinaasa sila at pinaniwala na ganoon kadali ang lahat. Di nila alam, lalo silang nalubog at nabaon sa utang.

Marami pa rin tayong kababayan ang nasa KISH, parte ng Iran kung saan duon nagtutungo ang mga Visit Visa holder kapag ang 2 months visa nila ay expired na. Marami sa kanila ang umabot na ng ilang buwan doon sa kahihintay na mabigyang muli ng panibagong visa. Madali sana, kaya lang paano kung wala ka nang pangbili ng visa. May mga ilang Pinoy na rin ang nasiraan ng bait at mayroon na ring nagpakamatay dahil sa kabiguang dinanas.

Lubhang napakahirap makakuha ng trabaho dito dahil libo libong Visit Visa holder ang nag-aagawan sa ilang pwestong nakalathala sa mga pahayagan. Hindi lang kasi Pinoy ang kalaban mo, nandiyan ang mga Indians, Chinese, Sri Lankan at marami pang iba. At halos lahat ng employers ay naghahanap ng "Gulf Experience", so ano ng laban mo kung baguhan ka lang dito. "Dubai is not the same Dubai that we used to know", yan ang litanya naming mga Pinoy na matagal na dito. Napakalaki kasi ng pinagbago. Halos imposible ng mabuhay ang pangkaraniwang empleyado, dahil sa taas ng Cost of Living. Lahat ay nagtaas ng presyo, samantalang ang sweldo ay walang pinagbago.

Marami akong kaibigan at kamag-anak ang nais pumunta at sumubok dito, pero lagi kong sinasabi sa kanila kung ano ang tunay na mayroon ang Dubai. Hindi sa ayaw ko silang tulungan, gusto ko lang malaman nila ang totoo. Kaya kayo po diyan na nais o nagbabalak pumunta dito, nasasa-inyo po ang desisyon, ang sa akin po ay paalala lamang.

Tandaan po ninyo, Dubai is a good Tourist destination, not a JOB destination.

Mabuhay po tayong lahat.

tinamaan

pabagu-bago kasi ang panahon kaya ito, parang kulog ang ubo ko. tsk. sa lagay pa naman ng buhay ngayon talagang bawal magkasakit.
isipin mo, P20.25 ang isang tableta nu'ng gamot ko. ba't pa ba ko magrereklamo, eh, kulangot pa ito sa P177 kada tabletang gamot ng mister ko? eto pang nakakatawa dahil sa pag-aakala kong P1.77 ang isang tableta, pito agad ang inorder ko sa sales assistant ng Mercury, good for one week. nagulat ako sa bill nang umabot ito mahigit sa P1,500, saka ko lang na-realize na
P177 nga pala at hindi piso at pitumpu't pitong sentimo ang halaga ng binili kong gamot.
ayun kaya bawal talagang magkasakit, kasi hindi lang katawan mo ang magrereklamo pati lahat ng bulsa at lalagyan ng sisilyong meron ka.

pagtatapos

ilang linggo na lang, hindi ko lubos maisip na magtatapos na si ponks sa kinder 1.
nakakatuwa, dahil sa batang edad ng aking munting anghel, tatanggap na siya ng diploma at naka-toga pa!
kung hindi ako nagkakamali, anim na taon ako nang tumanggap ng diploma sa kinder. nagkapalit pa nga kami ng kaklase ko ng picture na naka-toga dahil magkahawig kami at magkapangalan pa. haay, yan ang mga alaala ko mula sa St. Joseph's College.
iniisip ko lang kung kasama siya sa bibigyan ng special award o 'di kaya magtatapos nang may karangalan. (demanding ba ang ina? heheheh)
anyway, maganda naman ang performance niya sa eskuwelahan lagi siyang kasama sa top - mula top 7 noong 1st grading; top 5 noong 2nd; top 4 nitong 3rd grading - hindi ko pa alam ngayon kung aangat pa siya sa top 3 ngayon dahil sorpresa daw ito at sa araw ng graduation na lamang malalaman.
ang daddy naman niya, nag-aalala, baka raw mamanipula ang grading (haha, worried din si daddy). sabi ko naman okey lang kung anong makuha ng anak mo, as long as alam naman natin ang kakayahan niya, 'di ba?
kinakabahan din lang naman ako kaya naisulat ko ito at parang excited na rin para sa darating na Marso 18.
abangan na lang natin ang susunod na kabanata.

anong dapat gawin?

may kamag-anak akong nagoyo sa Dubai. ang sabi ng agency dito sa Pinas, may trabaho raw naghihintay sa kanya roon, pero wala nga. kaya ang siste, bumalik siya dito sa Pinas.
may apat pa siyang kasama na nasa Dubai pa rin dahil walang pera pamasahe pauwi.
naisip ko kawawa naman. balak yata niyang mag-reklamo, hindi ko pa siya nakausap nang matino.
nagtanung-tanong ako tungkol sa proseso sa Dubai. ang sabi nga, open country ito at tourist visa yata ang madaling makuha para maka-fly dito. according sa ibang nakapag-work na sa Dubai, ganu'n daw talaga, ikaw mismo ang maghahanap ng trabaho within 2 months. diskarte na lang yata.
ang kaso, lumalabas kasing siniguro nung agency ng kamag-anak namin na may trabaho siya pagdating ng Dubai, pero wala nga. hindi ba malinaw na isa itong panloloko?
sa palagay mo, ano ang dapat niyang gawin?

samu't sari

Kapag nanalo ako sa lotto
bubuuin ko ulit ang bandang Eraserheads!
Kaso di ako tumataya sa lotto.
Tsk..tsk...tsk.

***
Iniladlad na ni Rustom ang tunay niyang kulay!
Sa wakas, MALAYA na ang veklus.

***
Binawi na ni PGMA ang Proc 1017
Ang tanong, eh, matahimik pa kaya ang bansa?

***
Hinintay ko ang DEBATE sa Channel 7 kagabi.
Nandoon kasi si CHIZ Escudero.
Syet ang sarap ng tulog ko.

***
Napansin ko lang, sino kaya ka-text ni CHIZ.
Aba, kapag hindi nakatutok ang camera
laging nakatungo at kinakalikot ang cellphone.
Ano kaya cell number niya?
Hehehe. Wala lang.

***
Minsan ay hindi mo na alam
ang nangyayari kahit na anong gawin
lahat ng bagay ay mayroong hangganan.

***