Araw ng Supremo

ISANG pagbibigay pugay sa Supremo ng Katipunan.
Maligayang isandaan at apatnapu’t dalawang kaarawan
Gat Andres Bonifacio!

(Nobyembre 30, 1863)

.

---KKK---

.

Pag-ibig sa Tinubuang Lupa

Andres Bonifacio

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya

Sa pagkadalisay at pagkadakila

Gaya ng pag-ibig sa tinubuang lupa,

Aling pag-ibig pa? Wala na nga wala.

.
Walang mahalagang hindi inihandog

Ng may pusong wagas sa bayang nagkupkop.

Dugo, yaman, dunong, katiisa’t pagod:

Buhay ma’y abuting magkalagot-lagot.

.

Ang nakaraang panahon ng aliw

Ang inaasahang araw na darating

Ng pagkatimawa ng mga alipin

Liban pa sa bayan saan tatanghalin?

.

Sa aba ng abang mawalay sa bayan
Gunita ma’y laging sakbibi ng lumbay
Walang alaalang inaasam-asam

Kundi ang makita lupang tinubuan.
.

Kayong nalagasan ng bunga’t bulaklak

Kahoy niyaring buhay na nilanta’t sukat

Ng bala-balaki’t makapal na hirap

Muling manariwa’t sa baya’y lumiyag.

.
Ipakahandog-handog ang buong pag-ibig

Hanggang sa may dugo’y ubusing itigis

Kung sa pagtatanggol buhay ang kapalit

Ito’y kapalaran at tunay na langit.

.

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya

Sa pagkadalisay at pagkadakila

Gaya ng pag-ibig sa tinubuang lupa

Aling pag-ibig pa wala na nga wala

Gaya ng pag-ibig sa tinubuang lupa

Aling pag-ibig pa? Wala na nga wala.